امروز صبح با دیدن یهsms از خواب پا شدم ...
آیت الله منتظری در گذشت
نمی دونم شاید برای ما که تو جنبشیم طبیعی باشه که انقدر ناراحت شیم...
نزدیک نود سالش بود و یکی از تئوریسین های نظریه ولایت فقیه. تو عمرش آنقدر حرکت های بزرگ و عجیب کرد که مردم تو شعاراشون اون رو یه روحانی واقعی دونستند.
***
چه کسی می گوید نبرد خون با شمشیر افسانه است و چه کسی هنوز معتقد است حسین، عصوه ی آزادگی، اسطوره ایست که تمام شده است؟
مگر هر روزمان عاشورا نیست؟
مگر هر مکانمان کربلا نیست؟
و چه سخت است سرداری را در این سخت ترین روز های نبرد از دست دادن، که پناهی بود بر بی پناهان. که چشم و چشمه ی امیدی بود بر آزادیخواهان. بر مومنان.
اکنون با دلی خسته سوالی از پروردگار جهانیان دارم،
چرا پس از هزار سال هنوز هم محرم فصل شهادت حسین هاست و چرا، خداوندا چرا، یزیدیان به هلاکت نمی رسند؟
چرا این بشر قدمی از قدم بر نداشته است؟
و چرا آزادگانی که مخاطب حسین (ع) بودند باید اسیر بمانند و اسیر بمیرند؟
ایام محرم است و تاریخ حال الگوی دیگری برای ما به ارث گذاشته است.
ظلم ستیزی در هر زمانی و در هر مکانی...
***
حالا اگر تو سایت "ویکی پدیا" برید، تو زندگینامه ی منتظری یه نیم خط اضافه شده که می گه:
حسین‌علی منتظری در تاريخ ۲۹ آذر سال ۱۳۸۸ درگذشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر